1.
1.Wymień rodzaje sieci komputerowych.
2.Jaka funkcję pełni ruter w sieci komputerowej?
3.
3.Co to jest adres fizyczny komputera i jak można
go sprawdzić?
4.
4.Wymień i opisz podstawowe protokoły komunikacji
w sieci.
5.
5.Do czego poptrzebny jest adres IP?
6.
6.Jakie mogą być uprawnienia użytkownika sieci?
1.
Rozróżniamy tutaj trzy podstawowe typy sieci komputerowych:
· LAN - sieć lokalna, sieć o najmniejszym
zasięgu, obejmująca budynek lub grupę sąsiadujących budynków,
· MAN - sieć miejska, sieć obejmująca swoim
zasięgiem miasto,
· WAN - sieć rozległa, sieć o dużym zasięgu,
przekraczającym obszar jednego miasta - np. sieć łącząca rozsiane po kraju lub
świecie oddziały przedsiębiorstwa.
2. Router (po polsku – ruter, trasownik) –
urządzenie sieciowe pracujące w trzeciej warstwie modelu OSI. Służy do łączenia
różnych sieci komputerowych (różnych w sensie informatycznym, czyli np. o
różnych klasach, maskach itd.), pełni więc rolę węzła komunikacyjnego. Na
podstawie informacji zawartych w pakietach TCP/IP jest w stanie przekazać
pakiety z dołączonej do siebie sieci źródłowej do docelowej, rozróżniając ją spośród
wielu dołączonych do siebie sieci. Proces kierowania ruchem nosi nazwę trasowania, routingu lub rutowania.
3. Adres fizyczny - to tzw. adres MAC. Jest on unikatowym
adresem karty sieciowej, przypisanym fabrycznie do danego modelu. Możemy go
sprawdzić w każdej chwili przez konsolę. Aby ją uruchomić, klikamy na START,
potem w okienku Uruchom wpisujemy „cmd”, a potem „ipconfig/All”. Ukażą nam się
rozmaite dane, w tym poszukiwany przez nas adres fizyczny.
4. Do najważniejszych protokołów należą:- TCP/IP
- IP
- SLIP
- PPP
TCP/IP - to zespół protokołów
sieciowych używany w sieci Internet. Najczęściej wykorzystują go systemy
Unixowe oraz systemy Windows, choć można stosować go również w systemach Novell
NetWare. Zadanie protokołu TCP/IP polega na dzieleniu danych na pakiety
odpowiedniej wielkości, ponumerowaniu ich w taki sposób, aby odbiorca mógł
sprawdzić, czy dotarły wszystkie pakiety oraz ustawieniu ich we właściwej
kolejności. Kolejne partie informacji wkładane są do kopert TCP, a te z kolei
umieszczane są w kopertach IP. Oprogramowanie TCP po stronie odbiorcy zbiera
wszystkie nadesłane koperty, odczytując przesłane dane. Jeśli brakuje którejś
koperty, wysyła żądanie ponownego jej dostarczenia. Pakiety wysyłane są przez
komputery bez uprzedniego sprawdzenia, czy możliwa jest ich transmisja. Może
się zdarzyć taka sytuacja, że do danego węzła sieci, gdzie znajduje się router,
napływa więcej pakietów, aniżeli urządzenie może przyjąć, posegregować i
przesłać dalej. Każdy router posiada bufor, który gromadzi pakiety czekające na
wysłanie. Gdy bufor ulegnie całkowitemu zapełnieniu, nowo nadchodzące pakiety
zostaną odrzucone i bezpowrotnie przepadną. Protokół, który obsługuje
kompletowanie pakietów zażąda więc wtedy ponownego ich wysłania.
IP (Internet
Protocol) - to protokół do komunikacji sieciowej, gdzie komputer klienta wysyła
żądanie, podczas gdy komputer serwera je wypełnia. Protokół ten wykorzystuje
adresy sieciowe komputerów zwane adresami IP. Są to 32-bitowa liczby zapisywana
jako sekwencje czterech ośmiobitowych liczb dziesiętnych (mogących przybierać
wartość od 0 do 255), oddzielonych od siebie kropkami. Adres IP dzieli się na
dwie części: identyfikator sieciowy (network id) i identyfikator komputera
(host id). Istnieje kilka klasy adresowych, o różnych długościach obydwu
składników. Obowiązujący obecnie sposób adresowania ogranicza liczbę dostępnych
adresów, co przy bardzo szybkim rozwoju Internetu jest dla niego istotnym
zagrożeniem. W celu ułatwienia zapamiętania adresów wprowadzono nazwy
symboliczne, które tłumaczone są na adresy liczbowe przez specjalne komputery w
sieci, zwane serwerami DNS.
SLIP - to protokół transmisji przez łącze
szeregowe. Uzupełnia on działanie protokołów TCP/IP tak, by możliwe było
przesyłanie danych przez łącza szeregowe.
PPP - to protokół transferu, który służy do tworzenia
połączeń z siecią Internet przy użyciu sieci telefonicznej i modemu,
umożliwiający przesyłanie danych posiadających różne formaty dzięki pakowaniu
ich do postaci PPP. Steruje on połączeniem pomiędzy komputerem użytkownika a
serwerem dostawcy internetowego. PPP działa również przez łącze szeregowe.
Protokół PPP określa parametry konfiguracyjne dla wielu warstw z modelu OSI (ang.
Open Systems Interconnection). PPP stanowiąc standard internetowy dla
komunikacji szeregowej, określa metody, za pośrednictwem, których pakiety
danych wymieniane są pomiędzy innymi systemami, które używają połączeń
modemowych.
5. Adres IP – numer nadawany interfejsowi sieciowemu,
grupie interfejsów (broadcast, multicast), bądź całej sieci komputerowej
opartej na protokole IP, służąca identyfikacji elementów warstwy trzeciej modelu
OSI – w obrębie sieci oraz poza nią (tzw. adres publiczny).
6.
Publicznie potwierdzamy, że wszyscy
użytkownicy sieci społecznych mają pewne podstawowe prawa, w tym w
szczególności:
- Własności ich własnych prywatnych informacji, włączając w to:
- ich własne dane z profilu
- listę ludzi pozostających z nimi w kontakcie
- informację o aktywności stworzonej przez nich treści;
- Kontroli nad tym czy i jak powyższe prywatne informacje są dzielone z innymi, oraz
- Wolności do udzielania stałego dostępu do ich prywatnych informacji zaufanym serwisom zewnętrznym.
Serwisy
wspierające powyższe prawa powinny:
- Zezwalać swoim użytkownikom na subskrypcję ich własnych danych z profilu, ich listy znajomych oraz informacji, które są z nimi dzielone poprzez usługi serwisu za pomocą stałego adresu URL lub tokena API oraz otwartych formatów danych;
- Zezwalać swoim użytkownikom na subskrypcję informacji o aktywnościach poza serwisem;
- Zezwalać swoim użytkownikom na linkowanie ze stron profilu do zewnętrznych identyfikatorów w sposób publiczny; oraz
- Zezwalać swoim użytkownikom na odkrywanie kto inny spośród ich znajomych korzysta z serwisu, używając tych samych zewnętrznych identyfikatorów udostępnionych do przeglądania wewnątrz serwisu.
